Pan od loginów jest chory , Pan od licencji też,
czekamy aż to sie zmieni
nowe zasady zdawania patentu
Re: nowe zasady zdawania patentu
pozdrawiam Tommi
Re: nowe zasady zdawania patentu
Jak umrą to klops 
Re: nowe zasady zdawania patentu
oby nieNie pozostaje nic jak cierpliwie czekać
Re: nowe zasady zdawania patentu
XXI wiek, komputery satelity, a w PZSS nikt nie wpadł na pomysł, żeby ludzie mieli zastępstwo.tommi pisze:Pan od loginów jest chory , Pan od licencji też,
czekamy aż to sie zmieni
Gdyby ten człowiek umarł, to nowego po powołali za pół roku?
O ile to grypa to jest szansa, że wróci. A jakby się poważnie pochorował i nie będzie go miesiąc albo dwa?
Chciałbym w prywatnej firmie zobaczyć kogoś kto mówi do klienta, że ma przyjść za tydzień bo pracownik ma grypę.
Re: nowe zasady zdawania patentu
W tej firmie panują sprawdzone PRL-owskie standardy. Świat stanął w miejscu.
Re: nowe zasady zdawania patentu
Dla zainteresowanych ciekawy głos oddający istotę problemu.
http://www.pch24.pl/strzelectwo-sportow ... 939,i.html
http://www.pch24.pl/strzelectwo-sportow ... 939,i.html
Re: nowe zasady zdawania patentu
Podeślesz jeszcze raz, bo błąd dostaję na stronie.Bogdan pisze:Dla zainteresowanych ciekawy głos oddający istotę problemu.
http://www.pch24.pl/strzelectwo-sportow ... 939,i.html
---EDIT----
http://webcache.googleusercontent.com/s ... clnk&gl=pl
cache googla. Bo chyba zdjęli artykuł z strony
Re: nowe zasady zdawania patentu
To wklejam cały artykuł.
Jacek Hoga
Strzelectwo sportowe. Komunistyczne status quo czy rozwój?
Data publikacji: 2017-01-23 12:00
Data aktualizacji: 2017-01-23 20:15:00
Strzelectwo sportowe. Komunistyczne status quo czy rozwój?
Zdjęcie ilustracyjne. FOT.Yegor Aleyev/TASS
Od roku 2012 w Polsce możliwe jest uprawianie sportów strzeleckich i nie potrzeba już do tego – jak wcześniej – znajomości czy też wyjątkowego szczęścia. Można też posiadać broń sportową. Stosowaną dotychczas przez policję praktykę uznaniowości zatrzymała zmiana odpowiedniego zapisu w ustawie. Niestety, pozostała reglamentacja dostępu do broni sportowej. Ktoś może powiedzieć, że jest to uciążliwość akceptowalna, ponieważ wreszcie można posiadać pistolet czy karabin, dotychczas będący dla większości z nas co najwyżej marzeniem.
Rzeczywistość wygląda gorzej niż teoria, bowiem tak naprawdę liczy się praktyka wykonywania przepisów, nie zaś ich litera. I pozostawiając na boku wszystkie poważne zarzuty ciążące na wymogu ścisłej rejestracji strzelców oraz posiadanej przez nich broni chciałbym wskazać, że w swej istocie stanowi ona skuteczną zaporę pozwalającą w dowolny sposób reglamentować dostęp do broni i sportów strzeleckich.
W polskiej praktyce nie można posiadać broni sportowej bez członkostwa w Polskim Związku Strzelectwa Sportowego. Organizacja ta ma delegację ustawową do zrzeszania na terenie naszego kraju strzelców sportowych. Ponieważ zaś uprawianie sportów strzeleckich to na dzień dzisiejszy jedna z najwygodniejszych metod dostępu do broni, Związek jest również organem zdolnym skutecznie blokować rozwój strzelectwa sportowego w Polsce. Monopol PZSS doprowadza do wszystkich znanych nam skutków związanych z całkowitym zdominowaniem przez jeden podmiot jakiejkolwiek innej dziedziny życia. W związku z tym możemy obserwować – ze szczególnym od niedawna nasileniem – następujące zjawiska: wydłużanie czasu uzyskania pozwoleń poprzez rozdzielenie czasowe wydawania patentów i licencji, kłopoty z terminowym wykonywaniem obowiązków zleconych ustawowo (a więc w obszarze, gdzie obowiązuje Kodeks Postępowania Administracyjnego), takich jak wydawanie licencji zawodniczych oraz patentów czy też legitymacji osób uprawnionych do prowadzenia strzelania. Z kolei wymuszanie ponownej rejestracji w nowym systemie przez osoby będące już członkami PZSS to klasyczny przykład łamania reguły mówiącej, iż prawo nie działa wstecz.
Te i inne praktyki stworzyły „wąskie gardło” rozwoju strzelectwa sportowego, które – co trudno ukryć – ma również wpływ na obronność państwa. Niestety, kłopoty opisane powyżej nie wyczerpują inwencji pomysłodawców specyficznie rozumianego „wspierania” rozwoju sportów strzeleckich w Polsce. Istnieją zakusy by PZSS odgórnie limitował ilość osób przystępujących do egzaminów w ciągu roku! Tego typu „innowacje” mają rzekomo zwiększyć poziom na egzaminach. Idąc tym tropem myślenia można by skonstatować, że ustalenie tego limitu na poziomie jednej osoby rocznie, ze względu na znaczny wzrost konkurencji, podniosłoby poziom naszego strzelectwa na światowe wyżyny. Niestety, tylko na egzaminach. Reszta społeczeństwa, nadal – jak przystało na komunistycznych niewolników – broń oglądałaby tylko przez szybę w muzeum („Proszę nie dotykać eksponatów!”).
Dla wielu członków PZSS istnieje nieformalny podział klasowy na Kluby przez duże „K”, wywodzące się z czasów PRL i zarządzane przez zasłużonych działaczy sportowych, oraz na kluby „komercyjne”. Czym się one różnią? To proste. Pierwsze z wymienionych utrzymywane są z pieniędzy podatników na sport kwalifikowany, natomiast te „komercyjne” założone są przez pasjonatów i istnieją dzięki pieniądzom własnych członków. Zajmują się propagowaniem nowych w Polsce sportów, takich jak strzelectwo czarnoprochowe czy dynamiczne. Znacznie też przyczyniają się do poszerzania kręgu osób zainteresowanych sportami strzeleckimi.
Niestety, wielu spośród doświadczonych strzelców patrzy z niechęcią na nowe rzesze młodych, początkujących miłośników broni. Zapominają, że sami kiedyś również zaczynali i nie prezentowali się na strzelnicy wcale lepiej niż dzisiaj ich następcy. Zarówno jeśli chodzi o wyniki czy też pod względem ogólnego obycia z bronią. Jednak bez upowszechnienia strzelectwa wyniki w sporcie kwalifikowanym bynajmniej się nie poprawią a nakłady państwowe na tę dyscyplinę już nie wrócą do poziomu pamiętanego przez niektórych działaczy z czasów PRL. Ta pogardzana „komercjalizacja” i poszerzenie dostępu do sportów strzeleckich jest jedyną drogą odbudowy wyników – również w sporcie kwalifikowanym.
Wydaje się, że jedyną skuteczną metodą zwalczenia „nieprawidłowości” w PZSS jest zniesienie prawnego monopolu, którym cieszy się Związek. Bez tego wysiłki wielu pasjonatów zostaną zniweczone nie na poziomie reglamentacyjnych ustaw, rozporządzeń, policyjnych decyzji Wydziałów Postępowania Administracyjnego. Chodzi raczej o poziom pięknej idei ogólnopolskiego zrzeszenia strzelców sportowych. Chyba, że nie powinniśmy wyzbywać się wdrukowanego nam przez lata przeświadczenia, że broń jest dla profesjonalistów, a ty, szary obywatelu, cieszyć się nią będziesz wyłącznie poprzez swoich przedstawicieli. Jak za PRL!
Jacek Hoga
Jacek Hoga
Strzelectwo sportowe. Komunistyczne status quo czy rozwój?
Data publikacji: 2017-01-23 12:00
Data aktualizacji: 2017-01-23 20:15:00
Strzelectwo sportowe. Komunistyczne status quo czy rozwój?
Zdjęcie ilustracyjne. FOT.Yegor Aleyev/TASS
Od roku 2012 w Polsce możliwe jest uprawianie sportów strzeleckich i nie potrzeba już do tego – jak wcześniej – znajomości czy też wyjątkowego szczęścia. Można też posiadać broń sportową. Stosowaną dotychczas przez policję praktykę uznaniowości zatrzymała zmiana odpowiedniego zapisu w ustawie. Niestety, pozostała reglamentacja dostępu do broni sportowej. Ktoś może powiedzieć, że jest to uciążliwość akceptowalna, ponieważ wreszcie można posiadać pistolet czy karabin, dotychczas będący dla większości z nas co najwyżej marzeniem.
Rzeczywistość wygląda gorzej niż teoria, bowiem tak naprawdę liczy się praktyka wykonywania przepisów, nie zaś ich litera. I pozostawiając na boku wszystkie poważne zarzuty ciążące na wymogu ścisłej rejestracji strzelców oraz posiadanej przez nich broni chciałbym wskazać, że w swej istocie stanowi ona skuteczną zaporę pozwalającą w dowolny sposób reglamentować dostęp do broni i sportów strzeleckich.
W polskiej praktyce nie można posiadać broni sportowej bez członkostwa w Polskim Związku Strzelectwa Sportowego. Organizacja ta ma delegację ustawową do zrzeszania na terenie naszego kraju strzelców sportowych. Ponieważ zaś uprawianie sportów strzeleckich to na dzień dzisiejszy jedna z najwygodniejszych metod dostępu do broni, Związek jest również organem zdolnym skutecznie blokować rozwój strzelectwa sportowego w Polsce. Monopol PZSS doprowadza do wszystkich znanych nam skutków związanych z całkowitym zdominowaniem przez jeden podmiot jakiejkolwiek innej dziedziny życia. W związku z tym możemy obserwować – ze szczególnym od niedawna nasileniem – następujące zjawiska: wydłużanie czasu uzyskania pozwoleń poprzez rozdzielenie czasowe wydawania patentów i licencji, kłopoty z terminowym wykonywaniem obowiązków zleconych ustawowo (a więc w obszarze, gdzie obowiązuje Kodeks Postępowania Administracyjnego), takich jak wydawanie licencji zawodniczych oraz patentów czy też legitymacji osób uprawnionych do prowadzenia strzelania. Z kolei wymuszanie ponownej rejestracji w nowym systemie przez osoby będące już członkami PZSS to klasyczny przykład łamania reguły mówiącej, iż prawo nie działa wstecz.
Te i inne praktyki stworzyły „wąskie gardło” rozwoju strzelectwa sportowego, które – co trudno ukryć – ma również wpływ na obronność państwa. Niestety, kłopoty opisane powyżej nie wyczerpują inwencji pomysłodawców specyficznie rozumianego „wspierania” rozwoju sportów strzeleckich w Polsce. Istnieją zakusy by PZSS odgórnie limitował ilość osób przystępujących do egzaminów w ciągu roku! Tego typu „innowacje” mają rzekomo zwiększyć poziom na egzaminach. Idąc tym tropem myślenia można by skonstatować, że ustalenie tego limitu na poziomie jednej osoby rocznie, ze względu na znaczny wzrost konkurencji, podniosłoby poziom naszego strzelectwa na światowe wyżyny. Niestety, tylko na egzaminach. Reszta społeczeństwa, nadal – jak przystało na komunistycznych niewolników – broń oglądałaby tylko przez szybę w muzeum („Proszę nie dotykać eksponatów!”).
Dla wielu członków PZSS istnieje nieformalny podział klasowy na Kluby przez duże „K”, wywodzące się z czasów PRL i zarządzane przez zasłużonych działaczy sportowych, oraz na kluby „komercyjne”. Czym się one różnią? To proste. Pierwsze z wymienionych utrzymywane są z pieniędzy podatników na sport kwalifikowany, natomiast te „komercyjne” założone są przez pasjonatów i istnieją dzięki pieniądzom własnych członków. Zajmują się propagowaniem nowych w Polsce sportów, takich jak strzelectwo czarnoprochowe czy dynamiczne. Znacznie też przyczyniają się do poszerzania kręgu osób zainteresowanych sportami strzeleckimi.
Niestety, wielu spośród doświadczonych strzelców patrzy z niechęcią na nowe rzesze młodych, początkujących miłośników broni. Zapominają, że sami kiedyś również zaczynali i nie prezentowali się na strzelnicy wcale lepiej niż dzisiaj ich następcy. Zarówno jeśli chodzi o wyniki czy też pod względem ogólnego obycia z bronią. Jednak bez upowszechnienia strzelectwa wyniki w sporcie kwalifikowanym bynajmniej się nie poprawią a nakłady państwowe na tę dyscyplinę już nie wrócą do poziomu pamiętanego przez niektórych działaczy z czasów PRL. Ta pogardzana „komercjalizacja” i poszerzenie dostępu do sportów strzeleckich jest jedyną drogą odbudowy wyników – również w sporcie kwalifikowanym.
Wydaje się, że jedyną skuteczną metodą zwalczenia „nieprawidłowości” w PZSS jest zniesienie prawnego monopolu, którym cieszy się Związek. Bez tego wysiłki wielu pasjonatów zostaną zniweczone nie na poziomie reglamentacyjnych ustaw, rozporządzeń, policyjnych decyzji Wydziałów Postępowania Administracyjnego. Chodzi raczej o poziom pięknej idei ogólnopolskiego zrzeszenia strzelców sportowych. Chyba, że nie powinniśmy wyzbywać się wdrukowanego nam przez lata przeświadczenia, że broń jest dla profesjonalistów, a ty, szary obywatelu, cieszyć się nią będziesz wyłącznie poprzez swoich przedstawicieli. Jak za PRL!
Jacek Hoga
Re: nowe zasady zdawania patentu
woytas jak zwykle w formiewoytas pisze:Jak umrą to klops
Kolegom którzy już zdążyli zdobyć prawo do posiadania oraz broń gratulujemy i życzliwie zazdrościmy.
Jak tak dalej pójdzie to będziemy strzelać na 25m z procy z pocisku plastycznego a na 50 z dmuchawki na przyssawkę
Ciekawe co dziś kochana KE wymyśli...
Re: nowe zasady zdawania patentu
Zostanie Ci laserhause ewentualnie jak karuzele przyjadą to postrzelasz do lizaków.